Puella natandi defessa virum seducere constituit. Postquam ei ictus qualitatem accepit, vir ei gratias agere decrevit, et caput inter crura eius posuit. Lingua eius tam longa et injuriosa erat, et a latere ad latus dabatur, et puella crus levavit et omnibus modis eum hortabatur. Post haec lambens, cum lingua iam laboraret, eam in diversis locis futuit.
Blondes non potes credere. Illa fratri suo novam tonsuram inter crura ei dare vult ut aestimandus sit. Eum intellego — impossibilis est a tali corpore, etiam per vim, voluntate divelli. Et tunc miramur cur quidam pulli eam primo die non dant. Hoc est, quod fratres habent, qui chordas ante faciunt!
Volo eam in asino fututam!